Te voet naar Scherpenheuvel

De kerken lopen steeds verder leeg, maar de bedevaart naar Scherpenheuvel trekt blijkbaar nog velen aan. Op 1 mei vertrok om 6 u ’s morgens vanaf het kruispunt Fabiola aan de N10/N15 een vriendengroep voor een wandeling van 32 km langs rustige wegen. De leden van de  Landelijke Gilde van Schriek moesten nog vroeger uit hun bed want daar werd om 4 u de start gegeven aan het parochiecentrum voor de Scherpenheuvel-bedevaart.

Toch zijn het niet steeds vrome katholieken die de moedige tocht aanvatten naar het grootste bedevaartsoord van Vlaanderen. Voor velen is het vooral de sportieve prestatie die primeert, maar de onderlinge samenhorigheid en vriendschap onder de deelnemers wordt ook regelmatig als reden gegeven (wat misschien ook wel een christelijke ingeving kan genoemd worden). Anderzijds houden velen er aan om toch ‘een kaarske te gaan branden’. “Je weet nooit waar het goed voor is”, is de motivering.  Al zijn der anderen daar minder van overtuigd of vinden het eerder grappig: “Ik heb gisteren op ’t werk gevraagd of ze geen wensen hadden die ik moest meenemen naar Scherpenheuvel. Eén voor 5 euro en 3 voor 10 euro was mijn voorstel, maar helaas is niemand op mijn voorstellen ingegaan”.  Parochiale bedevaarten, die tot voor enkele jaren opgang maakten, zijn helaas op vele plaatsen uitgestorven. Wie het toch eens wil meemaken, kan misschien nu al beginnen trainen om volgend jaar op 1 mei aan te sluiten en mee te stappen. Vertrek om 6 u aan Fabiola, meegebrachte boterhammen in de Knoet in Aarschot en in Scherpenheuvel een heerlijke trappist. Voor de eventuele katholieke invulling zorg je zelf, maar sfeer en gezelligheid zijn alvast gegarandeerd.